زينب اي پيغمبرِ كرب و بلا
اي حسينِ دوّمِ آلِ عبا
دوّمين فاطمه ي شيرِ خدا
همه ي حُسنِ امامِ مجتبیٰ
اي نگينِ حلقه ي عشقِ حسين
سفره دارِ بزمِ بينُ الحرمين

هم خديجه هم پيمبر ، زينبي‌ست
كوثر و ساقيّ كوثر ، زينبي‌ست
قاسم و عبّاس و اكبر ، زينبي‌ست
قافله سالارِ بي سر ، زينبي‌ست
همه ي عالَم و آدم ، زينبي‌ست
فاش مي‌گويم خدا هم ، زينبي‌ست

اي حجابِ فاطمي حجابِ تو
عفّت و عصمت ، پَرِ نقابِ تو
پايِ عبّاسِ علي ركابِ تو
دينِ ما بيمه ي انقلابِ تو
همه ي اسلامِ ما مديونِ تو
نهضتِ كرب و بلا ممنونِ تو

مِثلِ زهرا مادرَت ؛ شيرْ زني
بُت شكنْ دخترِ خيبرْ شكني
يك تَنه جلوه ي آن ( پنج‌تَني )
خارج از حيطه ي فَهم و سُخني
زينتِ قبيله ي فاطمه اي
دخترِ عقيله ي فاطمه اي

زينب اي مَليكه ي دنيايِ عشق
زينب اي شَفيعه ي عُقبايِ عشق
بانويِ دليرِ كربلايِ عشق
اي علمدارِ پس از سقّايِ عشق
زينب اي گرميِ بازارِ حسين
زينب اي مَخزنُ الأسرارِ حسين

اي تمامِ تَب و تابِ عاشقي
همه ي ( حرفِ حسابِ ) عاشقي
زينب اي ( فَصلُ الخِطابِ ) عاشقي
خواهرِ ( عاليجنابِ ) عاشقي
زينب اي بُنيانگذارِ عاشقي
بانويِ يكّه سوارِ عاشقي

اي ظهورِ تو ظهورِ فاطمه
اي سراپايِ تو نورِ فاطمه
اي شُعورِ تو شُعورِ فاطمه
زينب اي سنگِ صبورِ فاطمه
تو خداوندِ مَصائب ، زينبي
حضرتِ ( اُمُّ العَجائب ) زينبي

اي به ( مِهرِ خواهري ) سنگِ مَحَك
اي تو بر سفره ي عاشورا ( نَمك )
اشكِ تو دانه ي تَسبيحِ مَلك
در پناهِ چادرِ تو نُه فَلك
رويِ دوشَت ( كوله بارِ ) روضه ها
رويِ قلبَت زخمِ چشمِ بي حيا !

خنده ها بر جگرَت لطمه زده
سنگِ كوفي به سرَت لطمه زده
تازيانه به پَرَت لطمه زده 
پنجه ها به معجرَت لطمه زده
در ميانِ خارها ! ديده شدي
بر سرِ بازارها ! ديده شدي


مصطفـایِ انقلابِ کــربلا
زینب ای ( ابوترابِ ) کــربلا
ای مفاتیحُ الجَنانِ کــربلا
السّلام ای عمّه جانِ کربلا
ای تمامِ عشق و احساسِ علی
قـوّتِ بـازویِ عبّــاسِ علی
زینب ای حُسنِ حَسن در تو عیان
 زینب ای زُهرۀ زهرایی نشــان
زینب ای آیینـۀ عشق و وفا
ســورۀ عشقِ نمازِ کــربلا
زینب ای بر سفرۀ هستی نمک
زینب ای نامِ تو تسبیحِ مَلک
زینب ای عاشق و بیمارِ حسین
زینب ای از کودکی یارِ حسین
نقشـۀ نقشَت چو ایزد می کشید .
قلبِ تو برایِ دلبر می تَپــد
از شبِ میلادِ خود با شور و شین .
عشق بازی کــرده ای تو با حسین
کاش ای بانو کبــوترم کُنــی
تو مرا مدافعِ حـــرم کُنــی

ای محرّم و صفر ، پابَستِ تو
ای کلیدِ فاطمیّــه دستِ تو
حضرت ُمُّ المصائبی شما
به خدا ؛ اُمُّ العجائبی شما
با تو خون از دیدۀ تر می رود
آمدی وقتی که مادر می رود .!


ولادت امام هادي(ع): بسته بر دامِ محبّتِ توام چقَدَر خوب به بندم كرده اي نَوه ي ضامنِ آهو چقَدَر . عاشقانه در كمندم كرده اي در شُعاعِ پرتوِ هدايتَت . من هدايت شدم اي آقايِ من پايِ نان و نمكِ بي منّتَت . غرقِ منّت شدم اي آقايِ من حكمتي دارد كه قبل از وقتِ حج . بر رضا دستِ توسّل مي زنم نيمه ي ذِي الحجّه ي هر ساله را . از دلم تا سامرا پُل مي زنم روزيِ هر ساله ي مُحرّمم . كرَمِ امام رضاييِ شماست دوّمين قبله ي شش گوشه ي ما .
بیا باشیم با هم در محرّم‌ . به دنبالِ کُمکِ مؤمنانه بگو با دشمنِ تحریم و تحریف . شتر در خواب بیند پنبه دانه @@@@ بیا تحریم را فرصت نمایید به حکمِ رهبری دقّت نماییم بیا جایِ مذاکراتِ واهی . فقط با رهبری بیعت نماییم @@@@ مهار قیمت و ثباتِ بازار جهش تولید و اصلاحِ ساختار وَ بهبود فضای کسب و کار است . علاجِ دردِ اقتصادِ بیمار @@@@ بی سر و سامانِ شاهِ بی‌سریم هیئتی‌هایِ مُطیعِ رهبریم وَ محرّم هم به امرِ رهبری .
این قوم، مرامش علوی بوده همیشه از بسکه علی گفته، قوی بوده همیشه ترک و لر و کرد و عرب و شیعه و سنّی . در دین محمّد، اخوی بوده همیشه با مغزِ جوان؛ دشمنی‌اش دستِ خودش نیست ضحّاک، پیِ مغزجَوی بوده همیشه! دعوا سر بنزین و حجاب و آب و نان نیست دعوا سرِ ایرانِ قوی بوده همیشه "ما زنده به آنیم که آرام نگیریم" این قصّه اگر می شِنَوی؛ بوده همیشه
اي زِ جمالِ مجتبي آينه وي زِ كمالِ مرتضي آينه تويي زِ حضرتِ رضا ، آينه سامره اَت زِ كربلا ، آينه وارثِ جودِ حضرتِ جوادي . اي ( عليْ اكبرِ ) امامِ هادي دستِ من و دامنِ احسانِ تو مستىِ من ، زِ ( تاكِ ) چشمانِ تو روزيِ من ، زِ ( دَخلِ دُكّانِ ) تو سفره ي من ، پُر شده از نانِ تو گدايِ كُهنه كارِ سامرايم هلاكِ خانواده ي رضايم اي حَسنِ عسگريِ نازنين اي پدرِ مهديِ پرده نشين مُبلِّغِ زيارتِ اربعين تويي ركابِ سامرا را نگين ذكرِ تمامِ ( پنج شنبه هايي ) امامِ
باب الحوائج باشد و باب المراد است در خاکِ ایران یادِگارِ او زیاد است در کاظمینی که بُود همتایِ مشهد . همسایه ی دیوار به دیوارِ جواد است از دستِ زندانبانِ او ، ای دادِ بیداد بر لب رسیده جانِ او ، ای دادِ بیداد یادِ تنورِ خولی می اندازد او‌ را . تاریکیِ زندانِ او ، ای دادِ بیداد معصومه را از ديدنَش مأيوس كردند زنجيرها را با تنَش مأنوس كردند هم جايِ افطاري به او ( شلاّق ) دادند هم پيشِ رويَش صحبتِ ناموس كردند ! هم حُرمتِ ( یا ربّنایش ) را شکستند هم
طي گشته دگر دوره ي افروختنِ او طي گشته دگر آنهمه درد و مَحَنِ او با محسنِ سي ساله ( همان غنچه ي پرپر ) . آمد به بَرَش ؛ ياورِ گُل پيرُهنِ او تا آنكه دهد باز جوابي به سلامش . او را به سفر بُرده همان همْ سخنِ او مي سوخت برايِ ماجراهايِ حسينش . از بُغچه در آورد چو زينب ، كفنِ او با خاطره ي غُسلِ تنِ مادرِ زخمي . مسغولِ كفن كردنِ او شد حسنِ او زانو به بغل گرفته عباسِ دلآور . از غُصّه ي جانسوزِ وصيّت گفتنِ او او رفت ولي دلهُره دارد كه بخندد .
چون حَسن از همه مادری‌تَری در حقیقت مُجتبایِ دیگری هم ( حسینی‌حسنی ) شد روضه‌ات هم پُر از نشانه‌هایِ اکبری اکبریّ و ارباً اربا نشدی خوب شد مثلِ معمّا نشدی ای جوانمرگِ علی‌موسی‌الرّضا . خوب شد که از کمر ، تا نشدی گرچه شد قاتلِ تو همسرِ تو تیرباران نشده پیکرِ تو وارث حسن شدیّ و در بَرَت . نشده نقشِ زمین ! مادرِ تو خاکِ حُجره خاکِ کربلا نبود تنِ تو به زیرِ دست و پا نبود خوب شد که بینِ آن هلهله‌ها .
سلام اي نقطه ي پرگارِ هستي سلام اي گرميِ بازارِ هستي سلام اي نمكِ بزمِ رسالت سلام اي نُقلِ مجلسِ نبوّت تو هستي سفره دارِ دينِ اسلام تويي بُنيانگذارِ دينِ اسلام شروعِ عشقي و پايانِ عشقي يگانه صاحبِ قرآنِ عشقي تويي سر لوحه ي يكتاپرستي تويي شيرازه ي ديوانِ هستي به تارِ مويِ تو يوسُف دخيل است برادرْ خوانده ي تو جبرييل است به رويِ حلقه ي هستي ؛ نگيني تو اُلگويِ اميرَالمؤمنيني عَبايت جانمازِ عرشيان است مَزارت سجده گاهِ فَرشيان است تو مَعروفي ميانِ آسِمان ها كه

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

کلود دانلود کانال دوازدهم انسانی،کانال دوازدهم،گروه دوازدهم انسانی سایت خبری ورزشی سیما اسپرت ناوک چت روم شلوغ اجتماعی عشق TinyMoviez دانلود فیلم و سریال